Choroby odkleszczowe - Borelioza

Borelioza, znana też pod inną nazwą jako krętkowica kleszczowa to niebezpieczna choroba zakaźna. Choć głównymi nosicielami bakterii wywołującej to schorzenie są kleszcze, przenoszona jest ona również przez inne insekty, takie jak muchy, komary, roztocza czy pchły. Choroba poważnie upośledza pracę narządów wewnętrznych i może prowadzić do rozmaitych reakcji organizmu. Należy ona do głównych czynników odpowiedzialnych za wzrost zapadalności na choroby przewlekłe.

Kleszcze noszące w sobie Borrelię występują na terenie całej Polski. Szczególne zagrożenie ze względu na częstość występowania stanowią na Podlasiu, Opolszczyźnie, Mazurach i w ich okolicach.

Jak rozpoznać objawy boreliozy?

Spośród wielu chorób, borelioza jest przykładem takiej, która nie wywołuje jednoznacznych objawów świadczących o zakażeniu. Najbardziej charakterystycznym jest tzw. rumień wędrujący, jednak u ponad 33% zarażonych nie dochodzi do jego wystąpienia. Rumień to zaczerwienienie o zaskakująco regularnym, krągłym kształcie, które może pojawiać się w najróżniejszych miejscach na ciele, niekoniecznie w pobliżu miejsca, w którym doszło ugryzienia kleszcza. Rumień stopniowo powiększa się i osiąga znaczące rozmiary, dlatego też nie sposób go nie zauważyć. Również jego zanikanie przebiega w osobliwy sposób – rozpoczyna się od wewnątrz, pozostawiając na skórze zaczerwieniony pierścień.

Jest wiele objawów, które przypominają inne choroby, ale pomimo to mogą naprowadzić nas na podejrzenie boreliozy. Powinniśmy zwracać na nie uwagę w szczególności, jeśli zaistniało ryzyko zarażenia się boreliozą poprzez ugryzienie kleszcza. Wśród nich znajdują się takie dolegliwości jak:

• zaburzenia wzroku, niewyraźne widzenie;
• osłabienie mięśni, bóle przypominające tzw. „zakwasy” występujące losowo, niespowodowane ćwiczeniami;
• zaburzenia motoryczne - niekontrolowane drgania, ruchy oraz skurcze kończyn;
• nagłe uderzenia zimna lub gorąca;
• wystąpienie zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, chwiejny nastrój lub nagłe pogłębienie się istniejących już wcześniej problemów tego typu;
• zaburzenia słuchowe, takie jak problem z rozpoznawaniem słyszanych przez nas słów, chwilowe zanikanie słuchu, omamy słuchowe, szumy, brzęczenie;
• paraliż twarzy obejmujący jej część lub całość.